Onlangs heb ik weer eens aan den lijve ondervonden wat een middagje inspiratie met je kan doen. Hierdoor betrapte ik mij erop dat ik af en toe gevangen zit in een soort van dagelijks schema van gewoontes en vaste rituelen, zeg maar structuur. Maar ook hoe lastig het is om daarvan los te komen en vaste gewoontes te doorbreken.

Door mijzelf tijd te gunnen om inspiratie op te doen, krijg ik de kans om anders naar de wereld te kijken en daarmee mijn bestaande kaders los te laten.

Deze inspiratiemiddag was zo’n dag om de boel even de boel te laten en om geïnspireerd te raken. Heerlijk, om inzichten te krijgen over hoe het onbewuste werkt en hoe je bewust en onbewust beïnvloed wordt.

Meestal is het zo dat we alleen kijken naar dat wat we al weten, in plaats van te kijken naar dat wat we niet weten. Hoe mooi is het om je te storten in dat wat je niet weet, te ontdekken en te kijken naar kansen in plaats van de beperkingen. Hoe inspirerend is dit?

Vaak houden we vast aan het vertrouwde. Wat houdt ons dan tegen? Is het eng om de bestaande kaders los te laten en het even niet te weten of is het de angst voor het onbekende?

Of ontbreekt het aan lef, durf en misschien zelfvertrouwen? Hoe mooi zou het zijn om geïnspireerd te worden door het onbekende en de ontwikkelingen uit totaal andere branches? Deze inzichten te absorberen en te vertalen naar de eigen onderneming. Waardoor er nieuwe vergezichten blootgelegd worden welke je voorheen niet zag en verborgen bleven.

Het gaat hierbij over bestaande kaders loslaten of nog liever anders vast te pakken.

Maar is er genoeg scharrelruimte in de onderneming voor het individu, welke intuïtief opereert en dit koppelt aan mogelijkheden, in plaats van vast te houden aan kostenplaatjes, roi’s en andere controle middelen? Vaak worden er mooie initiatieven om zeep geholpen omdat het kapot gerekend wordt.

Is er voldoende lef en durf om de uitdaging aan te gaan op basis van dat wat je niet weet, maar waarvan je zeker weet dat het gaat werken. Wat nou, als het zich niet laat vangen in Excel of in een spreadsheet. Wordt het dan bij voorbaat afgeschoten?

Is er voldoende scharrelruimte in het ondernemersklimaat om zaken proefondervindelijk vast te stellen of ze werken of niet?
Is er voldoende ruimte voor innovatie en creatie welke leiden tot vernieuwing? Zeker in een tijd, dat het economisch goed gaat of komen we pas in actie als we pijn voelen?

Wat nou als er vrije uitloop-medewerkers ontstaan, die op basis van creatie, innovatie, intuïtie, lef, durf en met een gezonde dosis zelfvertrouwen nieuwe inzichten brengen in organisaties.
Waarbij dit de voedingsbodem is en er “vrije” scharrelruimte ontstaat, welke vernieuwing in de onderneming brengt.

Is het dan niet zo, dat deze vrije uitloopmedewerkers essentieel zijn voor een beter ondernemingsklimaat ?

Groet,
Wim

Best lastig om te genieten en stil te staan bij je successen!. Genieten, stilstaan bij succes en het vieren er van. Ben je als mens niet eerder geneigd om toch stil te staan bij wat net niet goed ging. Of  bij dat wat nog ietsje beter kan? Hoe lastig is het om de complimenten in ontvangst te mogen nemen?

Onlangs ben ik heerlijk uitgewaaid op Vlieland. Ik was daar op een plek waar stil nog stil is en donker nog donker is. Op een van die mooie dagen, je kent het wel zonnetje, licht bries en zo vanuit de duinpan turend over het water,passeerde het afgelopen half jaar eens even de revue. Een moment van bezinning noem ik het maar.

Zo schoten flarden van moment terug in mijn herinnering. Het ging van het stuur in handen nemen tot de blik gericht op de toekomst.
Wat zo’n eiland en de stilte al niet met je doen. Ik betrapte me er op dat ik vergeten was om in de achteruitkijkspiegel te kijken, van waar ik ben vertrokken, naar al het moois dat voorbij gekomen was de afgelopen periode.
De nieuwe uitdagingen, de overwonnen angsten en al de nieuwe kansen die dit met zich meebrengt.  De lezingen over mijn boek over hoe je vergezichten in organisatie ontplooit, de gave reacties die dit los maakte, hoe ik bij mijn talent ben gekomen en wat dit allemaal oplevert.
Wow, wat een energie komt er vrij door hier even bij stil te staan, hier aandacht aan te schenken en ervan te genieten

Het kan dan ook geen toeval zijn dat ik de volgende tekst tegenkwam “ Als onze talenten dansen op de golven van inspiratie, is de creativiteit eindeloos aanwezig”.

Soms vraag ik me wel eens af, vergeten wij niet onze successen te vieren, zowel in het bedrijfsleven, als in het persoonlijke leven. Vier jij als organisatie je successen? Geniet je er ook van?

Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je je successen viert, er heel veel positieve energie vrijkomt.  Energie die nodig is om vooruit te kunnen en ik geloof er dan ook in dat alles wat je aandacht geeft groeit.

Sta stil bij het succes, geniet, vier en ontvang de complimenten. Leef in het nu, want nu wordt toen!

Groet,
Wim

De volgende vraag speelt al een tijdje in mijn hoofd; “waarom proberen wel zoveel mogelijk mensen en zaken in hokjes te plaatsen, dan wel te labelen.”
In kleding kan ik mij een label nog wel voorstellen, dan weet je in ieder geval welke maat het betreft. Een label voor ingrediënten begrijp ik ook nog wel. Zo zijn er vast nog wel een aantal voorbeelden te bedenken.

Wat ik niet begrijp, is dat wij mensen, ook snel proberen te labelen, dan wel in een hokje plaatsen. Waar is het goed voor? Helpt dit om te kunnen rangschikken?
Krijg je een label, dan kom je daar waarschijnlijk nooit meer van af en met dat label komt ook vaak de beperking. Waarom kijken naar de beperking en waarom niet naar de mogelijkheden en kansen die dit wellicht biedt.

De reden waarom ik dit schrijf is, omdat ik de trotse bezitter ben voor drie hele mooie labels, hsp, hb en beelddenken. Wil je weten hoe ik daar achter gekomen ben en wat je ermee kunt lees dan mijn boek “de Droomprins en de Waarzegster, daar waar ziel en zakelijkheid elkaar ontmoeten”.

Ik was helemaal niet opzoek naar deze labels, ik kwam het tegen op mijn pad. Het is onderdeel van mijn DNA. Het geeft mij veel mogelijkheden en kansen.
“Aha, dacht ik”, als dit het dan is en ik weet wat deze labels inhouden en wat ik er mee kan, kom ik dan uit bij mijn
talent? Hoe gaaf is het dan als ik maximaal gebruik kan maken van mijn talent.

Kijkend naar talent, talentontwikkeling en wat er dan mogelijk is.
Maar wat is dan talent en hoe kom je er dan achter waar je talent ligt?
Hoe ga je om met talent, jouw talent en talenten in organisaties ?

Feit is dat;

• 1 op de 10 werknemers heeft burn-out- of bore-out klachten
• 1 op de 10 werknemers heeft depressieve klachten
• 1 miljoen Nederlanders gebruikt antidepressiva
• Stress op de werkvloer is beroepsziekte nummer 1
• Vaak kunnen bedrijven talent niet binden
• Talent wordt niet herkent in het onderwijs.

Bronnen: CBS,TNO, ArboNEd

De cijfers liegen er niet om en laten dus zien dat er vergeten wordt om optimaal gebruik te maken van talent, in al zijn hoedanigheid.
Kom in beweging ! Geef Talent de ruimte. Kom als organisatie of als leidinggevende in gesprek, luister, vraag en kijk naar kansen, dan ontstaan er nieuwe perspectieven. Geef talent vertrouwen en scharrelruimte, laat ze ontdekken! Weg met het labelen en de hokjes-gedachte, geef talent de ruimte en de kans. Op deze manier ontstaat er nieuwe vergezichten die voorheen verborgen bleven, zowel vanuit het mens- als organisatieperspectief.

No Labels, Just Talent!

Groet,
Wim