Berichten getagd ‘vrijdenker’
Voorbereid om echt te zijn
Voorbereid om echt te zijn
In mijn nieuwste column neem ik je mee in “Voorbereid om echt te zijn”.
Vorige week luisterde ik naar de podcast van Wilde Haren van: Vincent ‘Jiggy Djé’ Patty waar Soufiane Touzani te gast was. Voor degene die hem niet kennen: Soufiane is onder anderen vlogger, influencer, content creator, presentator, en freestyle voetballer.
Hij heeft zijn eigen Youtube kanaal TouzaniTV, zijn eigen Touzani Foundation
en een online voetbalclub FC Straat
Hiermee helpt hij kinderen om zich te ontwikkelen door middel van voetbal. Zowel op sportief als sociaal gebied is hij actief.
De zin “Ik was niet voorbereid om echt te zijn” bleef in mijn hoofd rondtollen. Soufiane neemt je hierin mee naar het moment dat hij dat besefte. Het ging hierbij over de ontmoeting welke hij had met Cristiano Ronaldo.
Wil je het fragment terugluisteren?
Luister naar de podcast WildeHarenDePodcast via:
Wanneer ben je voorbereid om echt te zijn? Wat is het dan? Hoe ziet het eruit? Welke weg leg je af?
Het gaat in deze podcast over jezelf zijn. Zijn wie je bent en daaraan vasthouden. Best lastig in deze tijd. In mijn vorige column nam ik je mee in ´dat de uitzondering de norm is´ geworden. En de druk van je omgeving, de druk van sociale media, de druk van presteren. Kortom de druk van buitenaf en dan wellicht ook nog eens de druk van je directe omgeving. Hoe ga je daar mee om hoe houd je je staande.?
Nog niet zo lang geleden werd mij de volgende vraag gesteld: “waar ben je nu het meeste trots op als je terugkijkt in je leven”. Mijn antwoord was dat ik altijd mezelf ben gebleven. Een ‘Ohh’ was de reactie. Ik ben blij dat ik altijd mezelf ben gebleven en dat ik niet hoef na te denken over wat ik allemaal gezegd of beloofd heb.
Is het altijd gemakkelijk geweest nee, zeker niet als ik terugkijk.
Ik schrijf nu een boek over hoe ik mijn meest donkere momenten overwonnen heb en welke impact dit gehad heeft op mijn directe omgeving. Door niet mijzelf te zijn, je te conformeren aan een norm, zodat je in een hokje past. En met dat hokje kom je in een wereld terecht waarvan je tegen jezelf zegt hier voel ik me niet thuis, maar met voor mij alle gevolgen van dien. Omdat je jezelf conformeert aan iets waarvan je weet dat het niet past maar om sociaal wenselijk te zijn neem je plaats in het hokje..
Home is where the heart is, en dat gevoel was ik helemaal kwijtgeraakt. Met als gevolg; de continue interne dialoog die ik met mijzelf voerde. De dialoog die ervoor zorgt dat je niet die dingen doet waar je echt blij van wordt, doordat je hoofd sterker is dan je hart.
Mede ingegeven door de gedachte dat je in een maakbare wereld leeft. Leverde dit mij alleen maar angst en verwijdering van mijzelf op. De angst om te verliezen, de angst om alleen te komen te staan, de 1001 excuses die je zoekt om jezelf voor de gek te houden.
Het kan dan ook geen toeval zijn dat ik het Engels woord FEAR steeds weer tegen kwam. Fear, als in vluchten of Fear als in vechten. Wat ik me steeds afvroeg is het aangeleerde angst, is deze angst wel van mijzelf of, is deze van iemand anders. Of is het emotionele angst als in False Evidence Appearing Real, die mijn gedachte overmande of, zoals ik het uiteindelijk benader, is het Face Everything And Rise?
Wat voor mij werkte is om de confrontatie aan te gaan. De confrontatie met de angst ging ik aan door Face Everything And Rise toe te passen – struikel, faal en sta weer op. Het gaat er niet om hoe vaak je neergaat, het gaat er juist om hoe vaak je weer opstaat (Mohamed Ali).
Ben je in staat het gif om te zetten naar medicijn? Het medicijn dat je inzicht geeft, je in staat stelt om vanuit je hart naar je hoofd te gaan, om vervolgens dat te doen waarvoor je op aarde bent?. Het gaat er niet om, hoe hard je op deze aarde rent maar om te luisteren waar je naartoe wilt.
Blijf daarin dicht bij jezelf zodat je bent in staat bent om echt te zijn.
in de spiegel
In de spiegel
Spiegeltje spiegeltje aan de wand …..
Wat zie je als je in de spiegel kijkt. Ben je tevreden met wat je ziet? Of laat je je leiden door de ideaalbeelden op de socials?
Deze staan vol met de “ideale” wereld en “de ideale” mensen, one happy family. Is het werkelijkheid of is het een zorgvuldig opgebouwd imago, van wie men graag zou willen zijn? Het ideaalbeeld, al dan niet gevoed door groepsdruk, en het uitstralen van maatschappelijke succes. Is het perfecte plaatje wel het perfecte plaatje? Of, zoals ik laatst hoorde, de uitzondering is de norm geworden.
De uitzondering is de norm geworden
Interessante gedachte “de uitzondering die de norm is geworden”. Wat is dan eigenlijk het ideaalbeeld en hoe ziet dit er dan uit? Door wie wordt dit bepaald? Is het de hoeveelheid likes en followers? Of is het de omgeving waarin je je begeeft of de omgeving waarin je je graag wilt begeven?
Staat de buitenkant, dat wat je ziet, wel in verbinding met de binnenkant? Met wie je echt bent. Kun je deze twee los van elkaar zien? Ik denk het niet.
Want als je goed kijkt, wat zie je dan? Zie je werkelijk het verhaal achter en passend bij het beeld van wat je ziet? Ben je in staat de verschillende lagen waaruit het beeld is opgebouwd te zien? Of word je dusdanig beïnvloed door de eerste observaties en aannames, waardoor je niet meer in staat bent oordeel loos waar te nemen?
Zelf heb ik te veel mooie momenten voorbij laten gaan door mijn aannames en mijn aannames hebben mij beperkt in het kijken naar de wereld met al haar moois.
Ik zou niets liever willen, dan teruggaan naar de onbevangenheid, speelsheid en verwondering. Door te zijn. De beauty van imperfectie te omarmen. Niet als de nieuwe standaard, maar vanuit de gedachte dat de wereld niet maakbaar is. Dat deze weerbarstig is, als het leven zelf. Dit is best spannend. Vooral als je je laat leiden door je hoofd en minder door je gevoel. Heel spannend om niet vanuit controle en ratio te handelen.
Waarom dan die angst, angst voor het onbekende? Is het niet juist de angst die het verlangen in de weg staat en die ons beperken in ons zijn?
‘Wat nou als’ en ‘had ik maar’ is wat je vaak hoort. Maar het is nooit te laat om je hart te volgen en om de dingen te doen die voldoening geven.
Tijdens de tweede fase van de pandemie keek ik in de spiegel; Ik vroeg mij af of ik echt de dingen deed die mij gelukkig maken? Zo ja, dan is het oké. Zo nee, dan heb ik wat te doen. Zo heb ik besloten om het goede behouden en ben ik dit aan het uitbouwen.
Derde boek in de maak
Ik ben volop aan het schrijven aan mijn derde boek en heb inmiddels een uitgever gevonden. Als buitenspeler, innovator, creatieveling, inspirator en sparringpartner ben ik in staat om waarde toe te voegen aan mijn leven en aan dat van de ander. Waarde die een positieve bijdrage levert aan de continuïteit
Hoe tof is het om mijn verhaal achter het spiegelbeeld, de komende jaren verder vorm te geven uit te dragen en over te brengen.
Keep in Touch!
Embassy of Health @Dutch Design Week als lichtpuntje
Embassy of Health @Dutch Design Week als lichtpuntje
De afgelopen week ben ik ondergedompeld in een vloedgolf aan inspiratie tijdens de Dutch Design Week. Thema van dit jaar was The New Intimacy, een zeer actueel thema in 2020. Fijn om te zien is dat de organisatie in staat is geweest om de Dutch Design Week om te zetten naar een virtueel event, met een rijk pallet aan programmaonderdelen om uit kiezen.
Met de legendarisch woorden van Cruijff:” Ieder nadeel heb zijn voordeel”, heb ik mij een weg gebaand door dit virtuele event. Deze online editie gaf de gelegenheid om delen van het programma later terug te kijken, waardoor je toch alles kon volgen.
Juist het grote aanbod, gaf mij dit jaar keuzestress over wat wel en niet online te volgen, wat deze versie zwaarder voor mij maakte dan voorgaande jaren.
Ik vind het lastig om te kiezen, alles is op een of andere manier interessant en de kans om net dat ene te kiezen, waardoor je het ander mist maakt het lastig.
Aangezien de zorgsector een van de speelvelden is waar ik mij op begeef, heb ik mij dit jaar met name gericht op het programma-aanbod van de Embassy of Health van curator Paulien Melis, verbonden aan Waag.
Daar waar de tijd het toeliet, heb ik uitstapjes gemaakt naar programmaonderdelen van de DDW. Met op woensdag een kijkje bij het programma van VanBerlo Accenture met als thema: Forward/ Responsible Design, Shape the path will walking it.
Het is sowieso goed om vanuit een breder perspectief naar het overkoepelende thema
The New Intimacy te kijken. Het verrijkt je denkproces en blikveld
De corona crisis heeft bestaande systemen op scherp gezet en dwingt een nieuwe aanpak af.
Het besef groeit dat gezondheid geen kant-en-klaar product is van ons zorgstelsel, maar alles te maken heeft met hoe we ons leven inrichten.
De vraag die bij mij opkomt is ´wat vinden we eigenlijk belangrijk voor onze kwaliteit van leven? En hoe gaan we dat regelen?
De Embassy of Health, als lichtpuntje in deze bijzondere (corona) tijd, richt zich dit jaar op de volgende drie thema’s: In Samenhang, Inclusief & Intimiteit
Een onderdeel van het programma-aanbod is een virtuele tour. Je komt langs 15- projecten die betrekking hebben op de 3 genoemde thema’s. Deze projecten hebben mij op een onconventionele wijze aan het “anders” denken gezet, om na te denken over het thema kwaliteit van leven en de rol van de natuur hierin.
Het project One Minute Futures The Care Taker zette mij ook aan het denken.
Wat als we dankzij technologie alle services en systemen tijdelijk konden uit schakelen. In een toekomst waarin de ecologie centraal staat, hebben mensen technologie ontwikkeld om in winterslaap te gaan. Hoe vet het is om o.a. de natuur te betrekken bij oplossingen vind ik een fascinerende gedachte. De genialiteit van de natuur als onderdeel van de oplossing.
Door het blenden van techniek, technologie, ecologie en natuur en door gebruik te maken van de kracht van collectieve intelligentie (ontwerpers, onderzoekers, beleidsmakers, ondernemers, veranderaars en ‘gewoon geïnteresseerden’), moeten we in staat zijn om oplossingen te vinden.
Om je te activeren op een andere manier naar zaken te kijken is het zo fijn dat dit soort events er zijn. Events die je in staat stellen je een moment los te weken uit je dag dagelijkse sleur.
Blijft de vraag of de winterslaap onderdeel is van het oplossen van het vraagstuk rondom de pandemie. Het lijkt mij een Interessante gedachte om verder te verkennen, want als je blijft doen wat je deed blijf je krijgen wat je hebt.
https://www.worlddesignembassies.com/embassies/health/
https://www.worlddesignembassies.com/project/one-minute-futures-the-caretaker/
Speelveld & Vrije Ruimte
Speelveld & Vrije Ruimte
In deze nieuwe column neem ik je mee in het belang van vrije ruimte hebben. En hoe je komt tot die vrije ruimte zodat je vrij kunt bewegen op wat voor speelveld dan ook.
Voor deze column werd ik geïnspireerd door een aflevering van Jinek, waarbij Diederik Gommers, Ahmed Aboutaleb en Ernst Kuipers in gesprek waren met jongeren over hun mening en zienswijze hoe om te gaan met de “beperkte”vrijheden. In dit gesprek gingen ze op zoek naar waar is behoefte aan, waar ligt de “vrije ruimte” ? Zeker nu in deze tijd.
Ik verbaas mij er al geruime over tijd dat, althans voor mij niet zichtbaar, het gesprek niet eerder wordt aangegaan met o.a. jongeren. Ik denk dat het hierbij vooral gaat om te luisteren naar wat er werkelijk wordt gezegd. Wat is het eigenlijke probleem, wat schuilt er achter het probleem? Zodat we de juiste context helder hebben. Liever kunnen en willen we de “echte” probleemstelling detecteren i.p.v. direct in de oplossing te schieten in de categorie van ´ik weet wat goed voor je is´.
Ik vraag mij oprecht af of de “gevestigde orde”, wel in staat is om zich te verplaatsen in de wereld waarin de jongere zich begeeft. Wat hen bezighoudt en hoe hun (sociale) leven eruitziet.
Laten we er vooral naar kijken hoe de jongeren mee te nemen in het tot stand komen van besluitvormingen. Mijns inziens is het geen keuze meer om jongeren te betrekken, maar een voorwaarde om te komen tot oplossingen.
Het gaat er niet om dat de oplossing 100% perfect is. Het gaat erom dat het 100% slim is. Er is altijd een percentage dat het er niet mee eens is. Deze blijf je altijd houden wat je ook beslist, dit is een voldongen feit. Daar heb je gewoon mee te dealen of je het nu leuk vindt of niet.
In mijn optiek heeft wijzen, schreeuwen, straffen niet geleid tot het gewenste effect.
Hebzucht, woede, arrogantie en onwetendheid is vaak de oorzaak van veel ellende.
Is het niet veel beter om naar elkaar te luisteren en de dialoog te voeren? Om zo op zoek te gaan naar waar de vrije ruimte zit om met elkaar te kunnen bewegen.
Bekijk het eens vanuit een ander perspectief.
Hoe creëer je nou vrije ruimte en daarmee een nieuw speelveld om tot oplossingen te komen?
Heel eenvoudig daarvoor zijn de volgende 3-V bouwstenen nodig:
- Verbinden
- Verlangen
- Vormen
Verbinden
Als jij en ik in verbinding staan zijn we tot heel veel in staat. Voorwaarde is wel dat wij op basis van gelijkwaardigheid met elkaar aan de slag gaan. Is deze gelijkwaardigheid niet aanwezig dan zijn we nooit succesvol. Daarnaast is 100% vertrouwen in elkaar nodig om verder te komen. Kwetsbaarheid is onderdeel van de verbinding en het is niet erg om het even niet te weten. Het gaat er juist om dat je dat weet wat je niet weet.
Verlangen
Verlangen is als een stip op de horizon, een helder gezamenlijk eindbeeld/doel. Het is zo belangrijk dat je weet waar je naar toe wilt gaan en daarbij flexibiliteit en veerkracht aan de dag legt. Zo kun je de weerbarstigheid van het dagelijkse leven handen en voeten geven. Zo ben je in staat antwoorden te vinden op vraagstukken. Het vraagt om een open houding om te komen van verlangen/dromen naar daad/doel.
Vormen
Creëren en doen. Groot dromen en klein beginnen. Van lange termijn denken en op korte termijn doen. Dit vereist focus, inspanning, bevlogenheid, betrokkenheid en positieve prikkel. Om met plezier het potentieel vorm te geven
Vrije ruimte
Binnen de context van de uitdaging gaat men op zoek naar de vrije ruimte, om zo het “nieuwe” speelveld bloot te leggen. Zo kan het potentieel aan oplossingen boven komen drijven. Uiteindelijk gaat het om loskomen van diepgewortelde overtuigingen, vastgeroeste patronen, het te ontwrichten, om te kunnen ontdekken.
De oplossingen die voortkomen uit het vinden van de vrije ruimte zijn divers en kunnen op vele speelvelden worden toegepast. In dit specifieke geval gaat het om jongeren in Corona Tijd. Door het toepassen en het op de juiste wijze stapelen van de bouwsten en heb je oog voor zowel de mens en het resultaat. Zo ontstaan oplossingen die voorheen niet zichtbaar, denkbaar of gewoon weg nog niet bedacht waren. Dit zorgt ervoor dat er veelkleurige resultaten worden geboekt en oplossingen worden gevonden voor o zo heikele uitdagingen.
Maak het niet te complex de oplossing zit in de eenvoud.
in dialoog voor..
In dialoog voor...
De dialoog als basis, hoe mooi is dat!
Afgelopen weken werd het weer eens duidelijk hoe waardevol het is om in dialoog te zijn.
Velen van jullie herinneren vast nog de uitzending van Eva Jinek met daarin Diederik Gommers en Famke Louise.
Voor mij het ultieme voorbeeld als het gaat om in dialoog te zijn met elkaar. Hoe je in staat bent om vanuit je hart te spreken, zonder daarbij de ander uit het oog te verliezen. De ander in zijn waarde te laten, ook al verschil je nog zoveel van inzicht en opvatting, Diederik Gommers gaf een lesje hogeschool dialoog in het programma van Jinek.
Door je open te stellen en te luisteren naar het verhaal van de ander. Om met begrip en respect te luisteren en proberen te begrijpen wat de ander nu werkelijk zegt.
Wat zeg je nu precies of wat wil je zeggen.
Het was o zo makkelijk geweest om je spierballen te gebruiken, je positie te bepalen en vol in de aanval te gaan. Om zo de ander met de grond gelijk te maken. Koren op de molen voor diegene die de polarisatie een warm hart toedragen. Maar door dat juist niet te doen en in verbinding te blijven, ben je in staat om te streven naar uitwisseling. Uitwisseling die een bijdrage levert aan de oplossing dan wel opening. Vervolgens is het natuurlijk wel zaak om daar een vervolg aan te geven. Die ook te laten plaats vinden al dan niet in de aanwezigheid van camera’s.
De dialoog als basis om de wereld beetje bij beetje beter of mooier te maken. Hoe mooi is dat.
Onder het motto verbeter de wereld begin bij jezelf, heb ik de dialoog gedachte vastgepakt en omarmt. Ik ben mij eens wat meer in het gedachtengoed van de dialoog gaan verdiepen.
Hoe dromen, mogelijkheden en ervaringen bijdragen aan verbondenheid, inzichten en begrip. De kans is groot dat je tot vernieuwde inzichten of wellicht oplossingen komt, welke voorheen niet denkbaar, zichtbaar waren of gewoonweg nog niet bestonden.
Dat is waar de dialoog voor staat. Het aangaan van de dialoog pas ik de laatste jaren al ruimschoots toe, alleen was ik mij daar niet van bewust, of ik had er domweg niet een ‘etiket’ op geplakt.
Voorheen zat ik in de bewijsdrang modus met als resultaat: Irritatie en frustratie over en weer. Niet meer luisteren, maar oordelen en veroordelen. Als het dan niet linksom lukt dan maar rechtsom. Met als allerlaatste strohalm, dat wanneer ik mijn gelijk niet kreeg, ik deze ging halen. Hoeveel energie dit destijds gekost heeft, daar sta ik liever niet bij stil. Laat staan de resultaten die het opleverde.
Hoe fijn is het om te luisteren naar verhalen van anderen. Vragen te stellen en elkaars zienswijze naast elkaar neer te leggen en te kijken waar de verbinding gemaakt kan worden. Waardoor vernieuwde inzichten ontstaan om te verbeteren, te vernieuwen en of te innoveren.
Door dit principe toe te passen is het gelukt om in gezamenlijkheid een mooie pay-off te ontwerpen voor een van mijn opdrachtgevers. Een pay-off die klopt en in lijn staat met het DNA, de kernwaarden en de betekenis die men wil hebben voor mens en maatschappij. Hoe fijn is het om dan vanuit gelijkwaardigheid, wederzijds respect, vertrouwen, lef en durf met elkaar aan de slag te gaan en dit te realiseren. Maar ook om daar vervolgens een mooi inspirerend verhaal over te vertellen, waardoor er ruimte ontstond om te verkennen wat er nog allemaal meer mogelijk is. Te ontdekken waar het potentieel zit en hoe deze dan aan de oppervlakte te krijgen binnen een organisatie. Om zo onderscheidend te zijn kunnen zijn in wat zij doen.
En weet je wat, binnen één uur zijn er vijf ideeën gerealiseerd die verdere uitwerking verdienen en in lijn liggen met de te varen koers van deze organisatie.
Gestart vanuit de dialoog, gebruikmakend van het aanwezige talent(potentieel) en de diversiteit aan gedachten. Koppel daaraan de kracht van het collectief met ruimte voor het individu en je bent als organisatie in staat om succesvol te zijn. Je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld, wat je in staat stelt om te verkennen dat wat je niet weet. Om zo het verschil te kunnen maken. Hoe gaaf is dat!!
Als buitenspeler, vrijdenker, verbindingsarchitect, infuser en innovator speel ik dit spel graag op verschillende speelvelden. Om zo samen het potentieel bloot te leggen waardoor je waarde kunt toevoegen.
De dialoog..