Berichten getagd ‘lentezon’
Boek met een missie!
Een boek met een missie!
Soms begin je aan iets waarvan je geen idee hebt waar het gaat eindigen. Zo ben ik ruim twee jaar geleden begonnen met mijn gedachten op papier te zetten. De aanleiding hiervoor? Een inktzwarte periode in mijn leven waarbij depressie met suïcide werd geconstateerd.
Tijdens een 2-jarige periode van intensieve behandeling ben ik er namelijk achter gekomen dat schrijven een fijne manier is om mijn hoofd leeg te maken en terug te kijken op deze impactvolle periode. Ook heeft het mij de mogelijkheid geven om deze periode te accepteren, omarmen en af te sluiten. Hierdoor heeft deze toch wel inktzwarte periode een mooi plekje gekregen in mijn leven.
Dit gun ik iedereen en zo ontstond ook het idee om van mijn gedachten een boek te maken. Dit boek is gemaakt vanuit het idee om deels een inzicht te geven in het onderwerp depressie. Maar ook om een onderwerp, dat omgeven is met veel onwetendheid en onbegrip, bespreekbaar te maken.
Je bent nooit te oud om te leren en te inspireren. Dat is dan ook de reden dat ik, op mijn 57ste, heb besloten om mij de komende jaren in te zetten rondom het thema depressie. Met als absoluut begin mijn nieuwe boek: Depressie, van overkomen naar overwinnen.
Aan de vorm van publiceren wordt hard gewerkt. Met als grote droom een theatertour met verschillende gasten maar ook ruimte voor muziek, kunst en dans om zo op een niet te beladen wijze aandacht te geven aan het onderwerp.
Nu heb je dit natuurlijk niet een, twee, drie uitgewerkt en ben ik hier de komende maanden druk mee bezig. Met als stip op de horizon om in september live te gaan in de vorm als aangegeven.
Mensen die mij een beetje kennen weten dat ik niet graag stil zit en dat heb ik ook zeker niet gedaan. Er is namelijk al een uitgeverij gevonden die het boek heeft uitgebracht.
Mocht je het boek al willen bestellen dan kan dat via mijn uitgeverij Elikser via de volgende link: https://www.elikser.nl/depressie-van-overkomen-naar-overwinnen.htm
Ik ben dankbaar voor hoe een inktzwarte periode in mijn leven een kantelpunt is geworden.
Dankbaar voor de mogelijkheid om mijn persoonlijke verhaal in de vorm van een boek uit te kunnen geven.
Dankbaar voor het vertrouwen van uitgeverij Elikser die mij vanaf het begin heeft gesteund en begeleid tot de realisatie van het boek.
Dankbaar voor de experts ( Carlijn Welten van het Huis In Haarlem, Ellen Kuipers’ en Karin Lieber) die een bijdrage hebben geleverd aan het boek, waardoor deze nog completer is geworden.
Dank Nawid voor alle zweetdruppels en fysieke inspanningen, wat heeft bijgedragen om de weg naar boven te hervinden.
Dankbaar voor mijn gezin en voor de bijdrage en steun in dit gehele proces.
Er breekt een spannende fase aan nu mijn boek overal te koop is. Wat zal men er van vinden? Het gaat over kwetsbaarheid fragiliteit en de weerbarstigheid van het leven. Maar ook het met trots kunnen vertellen over het gelopen pad. Het pad van obstakels die ik tegenkwam op mijn weg in het leven. Waardoor ik nu in staat ben om mijn vrouw te steunen in het zware traject om borstkanker te overwinnen. Zo dankbaar voor het kantelpunt in mijn leven.
Ik ben benieuwd waar ik over een half jaar sta. Reis je mee?
Warme groet, Wim
Mijn nieuwste boek
Mijn nieuwe boek!
In mijn nieuwe column neem ik je mee in de totstandkoming van mijn nieuwste boek
Depressie, van overkomen naar overwinnen
Heel spannend deze laatste fase, waarin de puntjes op de i worden gezet. In mijn nieuwste boek neem ik je mee in mijn leven welke met de dag donkerder werd. Niets kon mij meer boeien, opvrolijken of raken. Ik keek tegen een inktzwarte afgrond aan en had geen idee hoe ik daaruit zou kunnen komen. Een duidelijke oorzaak was er niet. Mijn werk in mijn eigen bedrijf beviel mij prima, ik voelde mij gezond en in alles wat ik deed voelde ik me gesteund door mijn gezin. En toch sloop de schaduw naderbij en nam langzamerhand de macht over. Tot het moment dat ik geen uitzicht meer zag.
Hierin beschrijf ik mijn persoonlijke survivaltocht. Ik vertel over mijn depressie, hoe deze tot stand kwam en de impact hiervan op ons als gezin. Vervolgens geef ik je een inkijkje in het behandeltraject met haar obstakels en komen deskundigen aan het woord.
Daarnaast neem ik je mee in de gereedschappen die voor mij belangrijk zijn geweest om uit de depressie te komen en op de inzichten die ik heb verkregen.
Gelukkig ben ik in staat geweest om de veerkracht te hervinden om uit deze inktzwarte periode te komen. Heb het vertrouwen in mezelf herontdekt en herwonnen en ben er krachtiger uitgekomen.
Met mijn boek hoop ik anderen te inspireren, om deze ”ziekte” te overwinnen, als ze ermee te kampen krijgen. Ik wil laten zien dat je als mens er niet alleen voor staat, maar dat je het wel zelf moet doen.
Nieuwsgierig geworden en kun je niet wachten op de release van het boek, pre-order now. Stuur dan een mail met je naam, adresgegevens en telefoonnummer naar wim@wimhuizing.nl
De komende weken houd ik je op de hoogte van de laatste ontwikkeling tot de release
Groet, Wim
Een stapje terug is een grote stap vooruit
Een stapje terug is een grote stap vooruit
Zoals al eerder geschreven in mijn columns, is het nu meer dan een jaar geleden dat mijn vrouw gestart is met haar behandeling tegen borstkanker. In vele opzichten was 2021 een bewogen jaar voor ons. Onze agenda werd en wordt bepaald door ziekenhuis afspraken, controles en kuren.
In alle hectiek is er ook ruimte geweest om stil te staan bij het heugelijke feit dat ik, nu al ruim een jaar, onvrijwillig ervaring heb opgedaan als mantelzorger. De reden is niet leuk, maar het feit dat je van betekenis kunt zijn voor de andere, geeft het mantelzorger schap veel voldoening.
De voldoening om er te kunnen zijn, onder alle omstandigheden, is een van de meest waardevolle ervaringen die ik het afgelopen jaar heb mogen ervaren.
Hoe je gezamenlijk de harde lessen en momenten van het leven met elkaar ervaart en ondergaat. De onvoorwaardelijke steun die je bij elkaar vindt op de momenten die ertoe doen. Hoe je de broosheid en fragiliteit van het leven proeft, welke je leven verrijken in vele opzichten.
Maar ook het besef van zingeving. Vooral op het gebied van er kunnen zijn op die momenten die daarom vragen. Door een keuze te maken in wat is nu echt belangrijk en te ontdekken hoe je daar invulling aan gaat geven. Vergeet niet het aspect dankbaarheid. Het is een rijkdom om er te kunnen zijn voor diegene die je liefhebt.
Te luisteren naar je hart en tevens het geloof te hebben in een goede afloop. De moed te verzamelen om onder alle omstandigheden voorwaarts te gaan, door een eendrachtig besluit te nemen om te gaan voor de “overwinning”.
Voor mijzelf betekende dit om bestaande structuren los te laten. Mijn werkzame leven als privé leven “anders” te gaan inrichten en een pas op de plaats te maken. Om zo invulling te geven aan onze obstakels op de weg, die wij te gaan hebben.
Nu, ruim een jaar later, ben ik dankbaar dat wij in die tijd geluisterd hebben naar de stilte die viel toen we de diagnose hoorden. Door stil te staan en te luisteren naar wat die stilte je te zeggen heeft. Wat toen leek als een stapje achteruit (Ik ben tijdelijk gestopt met mijn werkzaamheden in mijn eigen bedrijf, mijn vrouw is gestopt met haar eigen bedrijf), maar met de kennis van nu is het een grote stap vooruit geweest. Het heeft het ons op vele vlakken een rijker mens gemaakt.
Groet, Wim
Wat als we levenslang beginner zijn?
Wat als we levenslang beginner zijn?
Dat we zijn levenslang beginners zijn, blijft maar door mijn hoofd spoken. Een interessante gedachte als ik erover nadenk.
We zijn levenslang beginners, of toch niet? Bij mij roept het vooral op van “iets” uitproberen waarvan je de uitkomst nog niet weet. Het heeft iets mystieks, iets ongrijpbaars. Het heeft iets van onbevangen- en kwetsbaarheid in zich. Al weet ik niet of het dat exact is.
Aan de andere kant heeft het iets weg van eigen wijsheid, die je opdoet gaandeweg je leven.
Hoe mooi zou kan het zijn als je iedere dag start met dat we zijn levenslang beginners zijn. Hiermee bedoel ik iedere dag is een nieuwe dag, een nieuwe dag vol avontuur. Een dag vol met mogelijkheden en kansen. Een dag om te ontdekken en te leren.
Hoe gaaf is het om onbevangen zonder oordeel en aanname de rest van je leven te leven. Het leven als een groot speelparadijs ziet. Waarin je iedere dag kan spelen. Kan ontdekken wat wel en wat niet werkt. Waar vouten (grapje) mag maken, waar ruimte is om te experimenteren. Waar plek is om te dromen en uit verlangen ideeën ontstaan. Waarbij geen gedachte te gek is en het vanzelfsprekend is om deze gedachten te delen, omdat je inbreng gewenst is. Waar er plaats is voor wat wel in plaats van ja-maar. Een plek waar je de hele dag kunt en mag spelen, niet omdat het moet maar omdat het kan. Spelen om het beste uit jezelf en je omgeving te halen. Zodat je in staat ben waarde toe te voegen.
Waar je weer helemaal kind mag zijn. Terug naar de basis, de onbevangenheid, het ontdekken. Het leren lopen, het vallen en weer opstaan. Een wereld nog in zijn puurste vorm. Kunnen opnemen zonder beperkingen. Of zoals een van mijn dochters ooit zij op de vraag ‘wat wil je later worden?’ Een Vlinder papa, ik wil later een vlinder worden. Hoe mooi is dat. Nu hoor ik je denken ‘is het haar gelukt?’ Nog niet, maar ik weet zeker dat ze inmiddels, van een rups, in haar eigen cocon zit en het niet meer lang op zich laat wachten dat zij als vlinder in deze wereld haar weg gaat vinden.
Dit bracht mij op de volgende gedachte als we dan toch levenslang beginners zijn wil ik wel leven als de lentezon’. Na een periode van kilte, koude en sombere dagen, die eerste zonnestralen te zijn in de vorm van de lentezon. Daar waar je na zo’n periode zo intens naar kunt verlangen. De lentezon die inspireert, de lentezon die je voedt, je verwarmt en je laat groeien. Waardoor niet alleen ik, maar ook jij kunt baden in de schittering en warmte van die eerste zonnestralen. Wanneer je je ogen sluit de vogels hoort tjilpen, de geur van het voorjaar je neus binnendringt. Je blij en vrolijk wordt omdat het een nieuwe periode inluidt en het de donkere periode achter ons laat.
Het ons in staat stelt om te kunnen spelen en te stralen in het hier en nu. Zodat we iedere dag kunnen ervaren als zijn we levenslang beginners. Deze gedachte wil ik omarmen en koesteren in de rest van de tijd die mij gegeven is.
Groet, Wim