Speelveld & Vrije Ruimte

Speelveld & Vrije Ruimte

In deze nieuwe column neem ik je mee in het belang van vrije ruimte hebben. En hoe je komt tot die vrije ruimte zodat je vrij kunt bewegen op wat voor speelveld dan ook.

Voor deze column werd ik geïnspireerd door een aflevering van Jinek, waarbij Diederik Gommers, Ahmed Aboutaleb en Ernst Kuipers in gesprek waren met jongeren over hun mening en zienswijze hoe om te gaan met de “beperkte”vrijheden. In dit gesprek gingen ze op zoek naar waar is behoefte  aan, waar ligt de “vrije ruimte” ?  Zeker nu in deze tijd. 

Ik verbaas mij er al geruime over tijd dat, althans voor mij niet zichtbaar, het gesprek niet eerder wordt aangegaan met o.a. jongeren. Ik denk dat het hierbij  vooral gaat om te luisteren naar wat er werkelijk wordt gezegd. Wat is het eigenlijke probleem, wat schuilt er achter het probleem? Zodat we de juiste context  helder hebben. Liever kunnen en willen we de “echte” probleemstelling detecteren i.p.v. direct in de oplossing te schieten in de categorie van ´ik weet wat goed voor je is´.

Ik vraag mij oprecht af of de “gevestigde orde”, wel in staat is om zich te verplaatsen in de wereld waarin de jongere zich begeeft. Wat hen bezighoudt en hoe hun (sociale) leven eruitziet.

Laten we er vooral naar kijken hoe de jongeren mee te nemen in het tot stand komen van besluitvormingen. Mijns inziens is het geen keuze meer om jongeren te betrekken, maar een voorwaarde om te komen tot oplossingen.

Het gaat er niet om dat de oplossing 100% perfect is. Het gaat erom dat het 100% slim is. Er is altijd een percentage dat het er niet mee eens is. Deze blijf je altijd houden wat je ook beslist, dit is een voldongen feit. Daar heb je gewoon mee te dealen of je het nu leuk vindt of niet.

In mijn optiek heeft wijzen, schreeuwen, straffen niet geleid tot het gewenste effect.
Hebzucht, woede, arrogantie en onwetendheid is vaak de oorzaak van veel ellende.
Is het niet veel beter om naar elkaar te luisteren en de dialoog te voeren? Om zo op zoek te gaan naar waar de vrije ruimte zit om met elkaar te kunnen bewegen. 

Bekijk het eens vanuit een ander perspectief.
Hoe creëer je nou vrije ruimte en daarmee een nieuw speelveld om tot oplossingen te komen?

Heel eenvoudig daarvoor zijn de volgende 3-V bouwstenen nodig:

  • Verbinden
  • Verlangen
  • Vormen 

Verbinden 

Als jij en ik in verbinding staan zijn we tot heel veel in staat. Voorwaarde is wel dat wij op basis van gelijkwaardigheid met elkaar aan de slag gaan. Is deze gelijkwaardigheid niet aanwezig dan zijn we nooit succesvol. Daarnaast is 100% vertrouwen in elkaar nodig om verder te komen. Kwetsbaarheid is onderdeel van de verbinding en het is niet erg om het even niet te weten.  Het gaat er juist om dat je dat weet wat je niet weet.

Verlangen

Verlangen is als een stip op de horizon, een helder gezamenlijk eindbeeld/doel. Het is zo belangrijk dat je weet waar je naar toe wilt gaan en daarbij flexibiliteit en veerkracht aan de dag legt. Zo kun je de weerbarstigheid van het dagelijkse leven handen en voeten geven. Zo ben je in staat antwoorden te vinden op vraagstukken. Het vraagt om een open houding om te komen van verlangen/dromen naar daad/doel.

Vormen

Creëren en doen. Groot dromen en klein beginnen. Van lange termijn denken en op korte termijn doen. Dit vereist focus, inspanning, bevlogenheid, betrokkenheid en positieve prikkel. Om met plezier het potentieel vorm te geven

Vrije ruimte 

Binnen de context van de uitdaging gaat men op zoek naar de vrije ruimte, om zo het “nieuwe” speelveld bloot te leggen. Zo kan het potentieel aan oplossingen boven komen drijven. Uiteindelijk gaat het om loskomen van diepgewortelde overtuigingen, vastgeroeste patronen, het te ontwrichten, om te kunnen ontdekken.

De oplossingen die voortkomen uit het vinden van de vrije ruimte zijn divers en kunnen op vele speelvelden worden toegepast. In dit specifieke geval gaat het om jongeren in Corona Tijd.  Door het toepassen en het op de juiste wijze stapelen van de bouwsten en heb je oog voor zowel de mens en het resultaat. Zo ontstaan oplossingen die voorheen niet zichtbaar, denkbaar of gewoon weg nog niet bedacht waren. Dit zorgt ervoor dat er veelkleurige resultaten worden geboekt en oplossingen worden gevonden voor o zo heikele uitdagingen. 

Maak het niet te complex de oplossing zit in de eenvoud.

in dialoog voor..

In dialoog voor...

 

De dialoog als basis, hoe mooi is dat!

Afgelopen weken werd het weer eens duidelijk hoe waardevol het is om in dialoog te zijn. 

Velen van jullie herinneren vast nog de uitzending van Eva Jinek met daarin Diederik Gommers en Famke Louise. 

Voor mij het ultieme voorbeeld als het gaat om in dialoog te zijn met elkaar. Hoe je in staat bent om vanuit je hart te spreken, zonder daarbij de ander uit het oog te verliezen. De ander in zijn waarde te laten, ook al verschil je nog zoveel van inzicht en opvatting, Diederik Gommers gaf een lesje hogeschool dialoog in het programma van Jinek. 

Door je open te stellen en te luisteren naar het verhaal van de ander. Om met begrip en respect te luisteren en proberen te begrijpen wat de ander nu werkelijk zegt.
Wat zeg je nu precies of wat wil je zeggen. 

Het was o zo makkelijk geweest om je spierballen te gebruiken, je positie te bepalen en vol in de aanval te gaan. Om zo de ander met de grond gelijk te maken. Koren op de molen voor diegene die de polarisatie een warm hart toedragen. Maar door dat juist niet te doen en in verbinding te blijven, ben je in staat om te streven naar uitwisseling. Uitwisseling die een bijdrage levert aan de oplossing dan wel opening. Vervolgens is het natuurlijk wel zaak om daar een vervolg aan te geven. Die ook te laten plaats vinden al dan niet in de aanwezigheid van camera’s. 

De dialoog als basis om de wereld beetje bij beetje beter of mooier te maken. Hoe mooi is dat.

Onder het motto verbeter de wereld begin bij jezelf, heb ik de dialoog gedachte vastgepakt en omarmt. Ik ben mij eens wat meer in het gedachtengoed van de dialoog gaan verdiepen.     

Hoe dromen, mogelijkheden en ervaringen bijdragen aan verbondenheid, inzichten en begrip. De kans is groot dat je tot vernieuwde inzichten of wellicht oplossingen komt, welke voorheen niet denkbaar, zichtbaar waren of gewoonweg nog niet bestonden.

Dat is waar de dialoog voor staat. Het aangaan van de dialoog pas ik de laatste jaren al ruimschoots toe, alleen was ik mij daar niet van bewust, of ik had er domweg niet een ‘etiket’ op geplakt.

Voorheen zat ik in de bewijsdrang modus met als resultaat: Irritatie en frustratie over en weer. Niet meer luisteren, maar oordelen en veroordelen. Als het dan niet linksom lukt dan maar rechtsom. Met als allerlaatste strohalm, dat wanneer ik mijn gelijk niet kreeg, ik deze ging halen. Hoeveel energie dit destijds gekost heeft, daar sta ik liever niet bij stil. Laat staan de resultaten die het opleverde.

Hoe fijn is het om te luisteren naar verhalen van anderen. Vragen te stellen en elkaars zienswijze naast elkaar neer te leggen en te kijken waar de verbinding gemaakt kan worden. Waardoor vernieuwde inzichten ontstaan om te verbeteren, te vernieuwen en of te innoveren. 

Door dit principe toe te passen is het gelukt om in gezamenlijkheid een mooie pay-off te ontwerpen voor een van mijn opdrachtgevers. Een pay-off die klopt en in lijn staat met het DNA, de kernwaarden en de betekenis die men wil hebben voor mens en maatschappij. Hoe fijn is het om dan vanuit gelijkwaardigheid, wederzijds respect, vertrouwen, lef en durf met elkaar aan de slag te gaan en dit te realiseren. Maar ook om daar vervolgens een mooi inspirerend verhaal over te vertellen, waardoor er ruimte ontstond om te verkennen wat er nog allemaal meer mogelijk is. Te ontdekken waar het potentieel zit en hoe deze dan aan de oppervlakte te krijgen binnen een organisatie. Om zo onderscheidend te zijn kunnen zijn in wat zij doen. 

En weet je wat, binnen één uur zijn er vijf ideeën gerealiseerd die verdere uitwerking verdienen en in lijn liggen met de te varen koers van deze organisatie.

Gestart vanuit de dialoog, gebruikmakend van het aanwezige talent(potentieel) en de diversiteit aan gedachten. Koppel daaraan de kracht van het collectief met ruimte voor het individu en je bent als organisatie in staat om succesvol te zijn. Je nieuwsgierigheid wordt geprikkeld, wat je in staat stelt om te verkennen dat wat je niet weet. Om zo het verschil te kunnen maken. Hoe gaaf is dat!!

Als buitenspeler, vrijdenker, verbindingsarchitect, infuser en innovator speel ik dit spel graag op verschillende speelvelden. Om zo samen het potentieel bloot te leggen waardoor je waarde kunt toevoegen.

De dialoog..

 

Van kuddedier via kwetsbaarheid naar Innerlijke Kracht

Van Kuddedier via Kwetsbaarheid naar Innerlijke kracht

In mijn nieuwste column Uitbreken uit de Kudde neem ik je mee in mijn verhaal.

Hoe ik van Kuddedier via Kwetsbaarheid kwam naar Innerlijke kracht

Jaren zat ik vast in de kudde gedachte!

Lekker grasduinen, beetje sjokken, beetje grazen mee met de groep om lekker in de schaduw staan van de ander. Vooral niet te veel opvallen en afwijken van de kudde en het gemiddelde. Om vervolgens weer lekker plaats te nemen in de kudde. Lekker comfortabel, althans zo op het eerste gezicht

Maar wat als je erachter komt dat je eigenlijk niet in de kudde past? Waarom ben je dan nog in de kudde? Waarom breek je niet uit en zoek je je eigen weg of een nieuwe kudde? Wat weerhoud je om je om een keuze te maken en je eigen pad te kiezen?

Draait alles om de goedkeuring van de kudde en de behoefte aan erkenning? Als dat dan zo is waar komt dat dan vandaan? Heeft dit te maken met niet gezien en/of gehoord zijn? Of is het een gebrek aan zelfvertrouwen om je plek in te nemen, waar dat dan ook mag zijn.

Als het schuurt durf je het dan om een ontdekkingsreis aan te gaan, om te bepalen wat en waar je plek is?  En mocht blijken dat je niet een kuddedier bent, waar gedij je dan het beste?

Deze gedachten hebben mij jarenlang onrustig gemaakt. 

Onrust in het hoofd, is het lastigste wat er is. De continue gedachtestroom die kap je niet zo een twee drie af. Het ene stemmetje dat zegt ‘het is toch goed zo’ en het andere stemmetje dat zegt ‘breek uit conformeer je toch niet steeds, ga vinden wat je zoekt en neem je plaats in.’ 

Op enige moment kwam ik tot het besef dat ik er zo onrustig van werd. Je weet dat je er iets mee moet gaan doen, maar ik kon niet precies duiden hoe.
Juist dat is voor mij de reden geweest om te ontdekken waar mijn onrust toch vandaan kwam. Deze reis heb ik een aantal jaren geleden gemaakt en in een boekvorm uitgebracht; “De Droomprins en de Waarzegster, daar waar ziel en zakelijkheid elkaar ontmoeten”
Een expeditie vol met ontdekkingen, goede gesprekken, verdwaasde blikken, emoties en alles wat daarbij komt kijken. 

Met eigenlijk maar een doel; om te ontdekken hoe zaken voor mij werken en waarom ze zo werken. Te ontdekken wat mijn patronen zijn en hoe het met mijn ratio, intuïtie en het weten zit; Kortom om te ontdekken wat  is mijn gebruiksaanwijzing is en en wat mijn triggers zijn

Inmiddels ben ik heel wat jaren verder en ben ik nog steeds onderdeel van de kudde. Waarop zich niets mis mee is, maar tegen beter weten in bleef ik maar een beetje rondlummelen in de kudde en mezelf wijsmaken dat het prima was zo. Terwijl ik wist dat het niet zo was. Waren het mijn diepste angsten en het getergde verlangens, wat me besluiteloos deed ronddwalen?

Die tweestrijd tussen hart en hoofd en de onrust deed mij niet veel goeds (Zoals ik beschreef in mijn column vanuit de schaduw in het licht). De vraag “wat als ik die donkere periode ga ombuigen, deze omarm en er mijn kracht van maak?”.

Dit heeft mij doen besluiten om opnieuw een boek te schrijven.

Een boek waarin ik je meeneem in mijn verhaal:

Toen kwam dat ene jaar waarin alles zwart werd. Depressie werd een diagnose waar ik en mijn omgeving mee te maken kregen. Na een lang traject van herstel (18 maanden), met vele hulpverleners om mee te praten en aan de slag te gaan met mijzelf, volgde het nieuw idee: een boek schrijven met als hoofdthema ‘Depressie’, gekoppeld aan hoe om te gaan met, welke impact dit heeft op je directe omgeving (vrouw en kinderen) en hoe het eventueel “anders” kan in de zorg/hulpverlening, dit naar aanleiding van mijn eigen ervaringen. Op het gebied van behandelingen, meedoen in de maatschappij, aansluiting vinden, onderwijs en zorg, samen werken aan herstel… Iets waar steeds meer mensen mee te maken krijgen en eveneens een onderwerp waar niet altijd openlijk in gedeeld wordt. Een actueel onderwerp op alle fronten”.

Met mijn creatieve geest ben ik aan de slag gegaan om hierover het een en ander op papier te zetten. 

Op dit moment werk ik samen Loes Visch van Loes XXLV-boekbegeleiding om mijn droom te verwezenlijken, namelijk een uitgever vinden die mijn boek wil publiceren. Via het schrijven heb ik een manier gevonden die bij mij past om mij te uiten over de periodes gedurende en na mijn depressie.

Terugkijkend is het nu de tijd om de kudde te verlaten en mijn eigen pad te kiezen en draagt het nog uit te geven boek bij aan een mooi nieuwe perioden in mijn leven. Zodat ik vanuit mijn innerlijke kracht dat ga doen wat bij mij past. Over de kracht en veerkracht die ik heb mogen ervaren van Diska en de kinderen. De onvoorwaardelijke steun, die ik in deze periode heb mogen ervaren, is er een van onschatbare waarde geweest. 

Tijd om ervaringen en inzichten te delen.

 

Wordt vervolgd.

 

Vanuit de schaduw in het licht

Vanuit de schaduw in het licht

Vanuit de schaduw in het licht

Permissie om de beste versie van mij zelf te laten zien.

Dat klinkt nogal. In mijn geval werd het tijd om nu te gaan staan en acteren voor en vanuit mijn innerlijke kracht, ook wel talent genoemd. Te gaan fröbelen.

Acteren vanuit onbevangenheid, gebruikmakend van mijn intuïtie en waarbij mijn hoofd en mijn ratio ondersteunend is.

Ik heb in de afgelopen 50 jaar mijn hoofd zo sterk ontwikkeld dat mijn passie en kracht op de achtergrond waren komen te staan. Wat uiteindelijk resulteerde in twijfel, piekeren en negatieve gedachten.

Met als gevolg periodes van neerslachtigheid, waarin donkere periodes zich afwisselenden

met zwarte periodes, en met zwart bedoel ik inktzwart. Zo zwart dat het mij uiteindelijk in een serieuze vorm van depressie deed belanden. Het is wellicht moeilijk voor te stellen, het is het gevoel dat er geen als meer is…..

Nu 5 jaar verder kan ik zeggen dat ik dit hoofdstuk met succes heb afgesloten, en het klinkt als een cliché; ik ben er veel sterker ben uitgekomen.

Terugkijkend realiseer ik me des te meer wat voor impact deze zwarte periode gehad heeft op mijn vrouw en kinderen. Ik realiseer me, dat ik er, zonder hen en hun onvoorwaardelijke steun in en naast de professionele hulp die ik heb mogen ervaren, de toekomst er “anders” had uitgezien. Ik ben hun dankbaar.

Hoeveel veerkracht moet mijn gezin wel niet gehad hebben, om zich door deze jaren heen te slaan. Aan de andere kant ook het bijzondere dat buiten ons gezin, ik instaat ben geweest een masker op te zetten en mijn kwetsbare kant niet heb laten zien.

De reden waarom ik dit nu schrijf: omdat je als man eigenlijk niet snel met je verhaal naar buitenkomt.

Dat kwetsbaarheid eigenlijk niet snel besproken wordt. Hoe moet je hier als buitenstaander mee omgaan? Het roept vaak discomfort op.  Terwijl het kwetsbare leven, fragiliteit

imperfectie, onzekerheid en broosheid zoveel mooie elementen in zich hebben. Het heeft mij in verbinding gebracht met daar waar het om gaat. Wie ben je nu echt.

Het heeft mij op 54-jarige leeftijd doen besluiten om: de beste versie van mijzelf zelf te laten zien. Door de lessen die ik heb geleerd in mijn verleden voor mij te laten werken.

Daar de kracht uit te halen om door te gaan. Door de kracht van kwetsbaarheid in het licht te zetten en hiermee waardevolle impact te maken, niet alleen voor mijzelf maar ook voor organisaties die daarvoor open staan. Per slot van rekening heb ik dit pad niet voor niets doorlopen.

Dit vraagt om een transitie, niet alleen van mijzelf, maar ook van mijn bedrijf. De komende tijd staat in het teken van deze transitie. Om zo de beste versie van mijzelf te kunnen laten zien, door de kracht van kwetsbaarheid in het licht te zetten.

Waarbij de elementen vrije ruimte, vrijdenken, creëren en doen centraal komen te staan.

Zodat je met een heldere geest naar de toekomst kunt kijken.