Berichten getagd ‘#kansen’
Van stilstand > beweging > bloei en groei
Van stilstand > beweging > bloei en groei
Drie weken geleden ben begonnen met een eerste aanzet voor de column die ik “het kan anders” noemde. Niet wetende dat de natuur keihard aan de noodrem zou trekken. Dat wij als mens tot stilstand zouden komen. Ondenkbaar als je het mij een maand geleden had gevraagd.
Toch was het daar ineens! Met een noodvaart kwamen we tot stilstand. Daar staan we dan kijkend naar de nieuwe werkelijkheid, hoe bitter deze voor eenieder kan zijn en is.
Als een aangeslagen bokser in de 6de ronde krabbelen wij mensheid langzaam op en zijn we gaan staan. Zijn we in staat een wil aan de dag te leggen om zaken anders te organiseren, in te regelen of op te pakken. We hebben gezien hoe tegenslag ons in staat stelt om nieuwe vormen te vinden, vormen van samenwerken, vormen van solidariteit, (al was dat ten aanzien van het toiletpapier even ver te zoeken) vormen van eenheid met de wil er voor elkaar te zijn.
Goed om te zien dat o.a. onze boeren (agrarische sector), onderwijs en verpleegkundigen (gezondheidszorg), schoonmakers, politie, brandweer, transportsector en logistiek Nederland, zeg maar de mensen in de vitale processen en cruciale beroepsgroepen, van een protesterende minderheid omgedoopt zijn naar de nieuwe Nederlandse helden. Mooi om deze transitie te zien.
Samen hebben wij elkaar nodig om deze spannende en onzekere tijd door te komen, waar bij het niet erg is om het even niet te weten. Het kan niet anders dat dit een kantelpunt is, een kantelpunt waarin “opnieuw” nieuwe vormen gaan ontstaan.
Hopelijk gebruiken wij als mens deze periode om even stil te staan, stil te staan en na te denken over hoe nu verder.
Ik hoop van ganser harte dat we ons beseffen dat deze acute stilstand ons iets wil vertellen. Dat we straks niet gewoon doorgaan met waar we waren gebleven. Dat we gehoor moeten geven aan wat deze abrupte stilstand ons verteld en wat we daar uit leren. Het is tijd om te verbinden door krachten te bundelen om er sterker uit te komen.
Het toont eens te meer aan dat in tijden van crisis de mensheid tot meer instaat is dan men zou verwachten. Namelijk verbondenheid en aandacht voor elkaar. Laten we dit alsjeblieft vasthouden, zeker als deze hectische periode achter ons ligt.
Ik ga er vanuit dat de mens de kracht en de energie heeft om een beroep te doen op ons ondernemerschap en onze flexibiliteit en om samen vorm te geven hoe om te gaan met deze nieuwe werkelijkheid. Het zal een beroep doen op onze flexibiliteit en creativiteit om nieuwe vormen te ontdekken en te ontwikkelen. Maar voordat je dat kunt doen is er eerst de stap om te zorgen voor Verbinding. We moeten/zullen verbindingen met elkaar aan gaan, om veelkleurige resultaten te boeken. Resultaten die voorheen niet zichtbaar, denkbaar waren of gewoonweg nog niet bestonden.
Gezien de aandacht die er op dit moment is voor de risicovolle beroepen is het zaak om het ijzer te smeden als het heet is. Er zijn twee beroepsgroepen die ik uit wil lichten, namelijk de zorg en het onderwijs. Zonder de anderen te kort te willen doen.
Juist nu is het tijd om te kijken of er nieuwe vormen kunnen ontstaan door het verbinden van zorg, onderwijs, bedrijfsleven, technologie en techniek. Om tot vernieuwing te komen, die aansluiten bij de huidige tijdgeest. Dit alles vanuit de gedacht WE CARE
Zo’n doorbraak, een nieuw concept of nieuwe vorm kan een enorme boost geven aan deze mooie bedrijfstakken, zeker als deze bijzondere periode straks achter ons ligt.
Het is tijd om een beroep te doen op de collectieve intelligentie.
Nu zitten we in tijden van crisis, en moeten we het hoofd bieden aan deze uitdaging. Mijns inziens is dit het kantelpunt en stelt deze ons in staat om verbindingen te leggen tussen de verschillende werelden. Juist die verbindingen zijn essentieel.
De uitdaging zit er in hoe we ervoor kunnen zorgen dat we tot een structurele oplossing komen voor de vele (complexe) vraagstukken die zich voordoen. Ik wil me hierbij graag focussen op het onderwijs en de zorg. Om dit vorm te geven zijn tijd en middelen nodig
Het gaat om Lange termijn denken en korte termijn doen.
Hoe kunnen onderwijs, zorg, technologie, techniek en bedrijfsleven een bijdrage leveren aan deze verandering om zo te waarborgen dat we voor nu en in de toekomst onze gezondheidszorg en onderwijs kunnen blijven bieden in een vorm die past in het nu en in de toekomst?
Ik zie hierin de klas van de toekomst als katalysator en injector voor meerdere Zorginnovatie Hubs startend in Nederland, die zich als een positief virus zich over de wereld verspreid.
Vraag gestuurd detecteren, leren, ontwikkelen en experimenteren.
Zorg Innovatie Hubs als broedplaats en kweekvijver zorgen voor een positieve prikkel, waardoor men in staat is om (complexe) zorg en onderwijsvraagstukken van binnenuit vorm te gegeven en op te lossen. Zo ontstaat er beweging en wordt er een vorm gevonden met grote kiemkracht om invulling te geven aan de wereld die volop in transitie is.
Onderstaande gedicht van Susan Blanco (de Taalrecycler) en kijk op zaken inspireerde mij tot het schrijven van deze column:
https://www.slimhuishouden.nl/maar-de-lente-wist-het-niet/
Droombaan
Droombaan
Laatst werd mij gevraagd; hoe ziet jouw droombaan of ideale opdracht eruit? Daar moest ik wel even over nadenken. Droombaan, Droomopdracht welke elementen zou het moeten bevatten voor mij om helemaal aan te gaan, alles te kunnen geven, te doen wat ik het liefste doe? Een ding wist ik zeker het gaat om Vrije Ruimte Vinden.
En ineens schiet mij de monoloog van Hans Lebbis door mijn hoofd. De Monoloog over het perfecte terrasje. Het filmpje wat vaak gebruikt wordt in tal trainingen als inspiratie. Waarbij Hans Lebbis een opsomming maakt over het perfecte terras en wat er nodig is om een perfect terras te zijn. Hij besluit zijn monoloog met; waarom zijn dit soort terrasjes er niet? En; als je het echt wilt kan het.
OKE, als je het echt wil dan kan het dacht ik, en bij mij gaat dus om VRIJE RUIMTE VINDEN, dat is de kapstok waar het bij mij om draait!
Gedachtenoefening 1 was gedaan, hoe nu verder?
Wat zijn de voorwaarden waaronder het vinden van vrije ruimte tot een methodiek en succesvolle uitrol zou gaan leiden?
De basis ingrediënten zijn: verbinden, verlangen, vrije ruimte en vormen (creëren en doen). Bij verbinden gaat het o.a. om vertrouwen, gelijkwaardigheid en 100% aangaan, bij verlangen gaat het o.a. om eindbeeld /stip op de horizon, vrije ruimte vinden binnen de context van de strategie van jouw organisatie, daarna gaan we vormen als in creëren en doen (van droom naar daad), dat is randvoorwaardelijk! Je moet voor de volle 100% ‘aangaan’ en het vertrouwen hebben in een succesvolle afloop van het traject.
Nu is het fundament gelegd, we gaan bouwen.
Het begint met helderheid/duidelijkheid krijgen. Wat is de vraagstelling en is dat de werkelijke vraag of zit daar nog een vraag achter? Goed kunnen luistern is een voorwaarde om te horen wat er gevraagd wordt. Waar zit de pijn of het knelpunt?
Als dat helder is, hoe vertaal je dat dan naar wat er nodig is? Een doorbraak, het ontwrichten, ontvlechten van vaste patronen, inzicht en bewustwording, los komen van de dagelijkse sleur. Dit alles vanuit niet-bedreigende energie en met maar één intentie, het samen vinden van die vrije ruimte. Het gaat tenslotte om de voortgang en het resultaat en niet om de ego’s.
Welke skills zet je in om deze vrije ruimte te bereiken, wat is je kracht, talent en wat is je passie en hoe dragen deze bij om het verschil te maken?
Hoe kom je tot die vrije ruimte? Het gaat hierbij om verschillende ingrediënten zoals verbinden (altijd met een reden), gedreven vanuit verlangen, om te kunnen vormen met als doel de ander verder te brengen niet alleen als bedrijf maar ook als mens.
De kracht van nieuwsgierigheid, verbeelding, creativiteit, vrijdenken en openheid zorgen ervoor dat het potentieel wordt bloot gelegd, het potentieel wat voorheen niet zichtbaar of denkbaar was. Je hebt ook gewoon lef en durf nodig
Het resultaat; je komt in je kracht te staan waardoor er veelkleurige resultaten, vaak onverwacht of gewoon nog niet eerder bedacht ontstaan.
Mijn rol is als begeleider en coach om te komen van droom naar daad. Uiteindelijk moet je het tenslotte als organisatie of als mens zélf doen. Waar mijn hart sneller van gaat kloppen is dat via de methodiek van de vrije ruimte vinden waardevolle impact gemaakt wordt.
In mijn volgende blog neem ik je mee in een paar praktijkvoorbeelden.
Vrije ruimte en vrije ruimte vinden wens ik organisaties en mijzelf toe.
Mocht jij ook opzoek zijn naar de vrije ruimte binnen je organisatie, en sta je open voor een verfrissende nieuwe blik dan maak ik graag met contact met je.
Vrije ruimte
Vrije Ruimte
Doen waar je goed in bent, waar je heel veel plezier aan beleefd en dan daar je werk van maken. Het is voor mij een ware zoektocht geworden, waarvan ik dacht dat dit niet zo ingewikkeld zou zijn.
Het begint natuurlijk al vrij vroeg in je leven, dat je keuzes moet maken voor later.Wat wil je later worden als je groter bent? Keuzes maken, ik kwam erachter dat dat best ingewikkeld is. Want; welke keuzes maak je en is dat dan wel de juiste keuze of had ik toch maar een andere keuze gemaakt?
Het maken van die keuzes bleek voor mij een duivels dilemma in de loop van de jaren. De gemaakte keuzes! Hoe was ik daar eigenlijk toe gekomen? Waren het wel mijn keuzes of toch keuzes van iemand anders? En op basis waarvan maak of maakte ik dan die keuzes, ratio of intuïtie?
Ik betrapte mij erop dat ik de keuzes maakte vanuit mijn ratio en wellicht ook de ouderwetse gedachte om te kiezen voor zekerheid. Waarom eigenlijk? In de loop der jaren kwam ik erachter dat de dagelijkse werkelijkheid weerbarstig is en dat zekerheid een soort van schijnveiligheid is.
Gevangen in gedachten, in een keurslijf geperst en ingegeven door een grote mate van afstemmen op de ander en loyaliteit, stapte ik als jongvolwassene de wijde wereld in. Met de kennis en wijsheid van nu was ik toen wellicht een tikkeltje te naïef, te goed van vertrouwen maar wel altijd dicht bij mijzelf (vanuit niet-bedreigende energie).
Toen wist ik nog niet dat dit een van de mooie krachtige eigenschappen is die een mens kan bezitten.
Niet-bedreigende energie, die jou vrijheid geeft om dat te doen wat je graag wilt doen en waar je goed in bent. Zodat je in staat bent om terug te gaan naar de onbevangenheid en oordeelloos kunt luisteren. Waardoor je in staat bent om zonder aanname en of overtuigingen (al dan niet van jezelf) de wereld in te kijken.
Hoe ziet deze wereld er dan uit?
Hoe zou het zijn vrij te kunnen denken, wat je instaat stelt om de vrije ruimte te ontdekken, waardoor je instaat bent om zowel bedrijfskundige als levensvraagstukken te beantwoorden.
Door weg te blijven van als er geen ‘als’ meer is.
Ik heb dit zelf mogen ervaren. Waarom moet er eerst iets schokkends en ingrijpends gebeuren wil je tot inzicht komen? Dat heb je kunnen lezen in mijn vorige blog. Wat doe je daar dan mee is vervolgens de volgende vraag die je jezelf kunt stellen.
Deze vraag heeft mij doen besluiten om dat te doen wat ik het liefste doe; vrijdenken en onbevangen naar vraagstukken te kijken, waardoor er vrije ruimte ontstaat.
De kracht van nieuwsgierigheid, verbeelding, creativiteit, vrijdenken en openheid zorgt ervoor dat het potentieel wordt bloot gelegd, het potentieel dat voorheen niet zichtbaar of denkbaar was. Dit leidt vaak tot veelkleurige resultaten, vaak onverwacht of gewoon nog niet bedacht.
De uitkomsten die ik gezien heb zijn versterkend, verfrissend, vernieuwend verrassend en verbindend. De voorwaarde is wel: lef en durf om zaken anders te doen.
Geef vrijdenkers de vrije ruimte.