Lange termijn denken, korte termijn doen

Lange termijn denken, korte termijn doen

Lange termijn denken, korte termijn doen

Hoe ga je om met de anderhalve meter economie/maatschappij in het nu en in de toekomst.

Deze gedachte blijft maar rond zoemen in mijn hoofd.

Wat gaat dit betekenen voor mij als bewoner van deze planeet, Nederlander, Ondernemer, Vader en Zoon van?

In de afgelopen columns nam ik je mee in hoe ik ben omgegaan met stilstand, stilte. Niet alleen de gevolgen die dit heeft in onze huidige maatschappij maar ook wat dit betekent voor mij persoonlijk. 

Hoe zaken die vanzelfsprekend leken niet meer zo vanzelfsprekend zijn en de bewustwording die dit voor mij met zich meebracht.  En hoe dit tot acceptatie heeft geleid. 

Waar in het begin angst, het even niet meer weten, maar ook woede en de onzekerheid en de vraag hoe overleef ik dit. Het mijn korte termijn doen heeft geactiveerd (thuiswerken, beperkte sociale contacten, het verzorgen van een Webinar. etc.).

Zonder dat ik het lange termijn denken uit het oog ben verloren, over hoe nu verder. Hoe ga ik invulling geven aan deze nieuwe situatie “de anderhalve meter economie/maatschappij/wereld “. 

Welke lering trek ik (en hopelijk niet ik alleen) uit deze bijzondere periode? Voor nu heeft het mij geleerd om te kunnen accepteren, het heeft me laten zien dat ik in staat ben om flexibel te zijn en dat ik mentaal in staat ben om een mindset te ontwikkelen die mij energie geeft om door te gaan.

Om antwoorden te vinden op lange termijn denken en korte termijn doen, is het interessant om te kijken wat gebeurt er op wereldniveau. Zoals het world economic forum aangeeft zitten we in de 4de industriële revolutie. Waarin het vervagen van grenzen tussen de fysieke, digitale en biologische wereld een feit is en waardoor er nieuwe vormen van productie en produceren ontstaan

Wat zeker zo interessant is is de vraag wat er gebeurt in de huidige Nederlandse maatschappij na de crisis, met name hoe zal het met onze mentale gesteldheid en gedrag zijn gesteld in Nederland? Hierover kwam ik in gesprek met Niels Hansen van Fresh Forward die werkt met het model. Futurise® op basis van ruim 40 jaar onderzoek hebben zij haar eigen trendmodel ontwikkeld: Futurise®. Dit model geeft inzicht in maatschappelijk gedrag en de onderliggende behoeftes en drijfveren door de jaren heen. Het leert ons specifiek gedrag te herkennen en duiding te geven. En op basis van zeer uitgebreide kennis over het verleden, zijn we bovendien in staat om trends en ontwikkelingen te voorspellen aldus Niels. Meer weten over Futurise® klik hier.

Als je deze twee ontwikkelingen ziet en je weet dat er “de anderhalve meter economie maatschappij /wereld op je afkomt hoe ga je de vrije ruimte ontdekken binnen deze anderhalve meter?

Waarom? WE CARE. 

Ik ben er namelijk van overtuigd dat er altijd een volgende stap is. Verandering biedt kansen. Kansen in bestaande industrieën en bedrijfstakken (denk aan lokaal geproduceerd) op de fiets naar de boer om je producten te kopen. Maar ook nieuwe vormen van samenwerking (community gedachte). 

Het vergt een andere mentaliteit, gedachte en gedrag. Denk aan o.a. de Vegetarische Slager en Tony’s Chocolonely die daarin hun tijd vooruit waren en die straks het “nieuwe” normaal zijn.

Bijzonder is dat we een crisis of chaos nodig hebben om ons dit inzicht te geven.

Dat deze chaos ons in staat stelt om een beroep te doen op onze creativiteit en creatie kracht.

Ik ben blij dat ik mijn creativiteit en vrije geest in kan zetten om daarmee naar de toekomst te kunnen kijken Lange termijn denken en de vrije ruimte te vinden voor organisaties en om op korte termijn te kunnen doen. De bouwstenen zijn: verbinden, verlangen, vrije ruimte en vormen.

Stel dat er een einde komt aan de globalisering, gaan we dan ons eigen land/ stad opnieuw (her)ontdekken?

Gaat de productie voor een groot deel weer plaats vinden binnen onze eigen landsgrenzen omdat herkomst en herkenbaarheid belangrijker zijn geworden.?

Is dit het einde van massaproductie en teelt, en het begin van een verdere doorontwikkeling van lokaal geproduceerd, en aan de andere kant hoe kan technologie ons verder helpen op basis van de 4de industriële revolutie dit plaats vindt. Geldt straks ook de anderhalve meter voor onze veeteelt? 

Gaan we samen herontdekken en opnieuw invullen?

Marktwerking; gaat het straks niet meer om de goedkoopste maar om wat de “meeste waarde toevoegt?

Zal groei en maximalisatie plaats maken voor je verantwoordelijkheid nemen?

Ik ben benieuwd of mijn generatie en de generaties na mij in staat zijn om zichzelf te blijven uitdagen, zijn of haar talent in te blijven zetten, zichzelf te zijn, zich flexibel op te stellen, op zoek te gaan naar vormen van samenwerkingen, nooit op te geven hoe lastig en uitdagend de omstandigheden kunnen en zullen zijn. 

Om zo invulling te kunnen geven aan de veranderingen die op ons af komen. 

Kortom zijn we instaat om lange termijn te denken en korte termijn te doen?

Ik geloof als we het echt willen dat het kan. 

Dat toont deze crisis aan, het is een gemiste kans als we op dezelfde voet verder gaan en er over 4 weken weer 1100 km file staat.