Obstakels versus de juiste balans
Mijn laatste column over balans houden en mijn persoonlijke gereedschapskist, was een inkijkje in de lessen en inzichten die ik heb verkregen uit het verleden. Wat uiteindelijk geleid heeft tot een andere kijk op het leven. Obstakels stonden aan de basis hiervan.
Obstakels vormden mijn weg in het leven. Voor mij is dit een andere kijk naar obstakels. Meestal wordt er gezegd dat je obstakels op je weg tegenkomt. Ik geloof juist dat obstakels je weg vormen in het leven. Je hebt je hier juist naar te verhouden of je nu wilt of niet.
Deze obstakels hebben mij geleerd om te accepteren. Acceptatie is een middel om mijzelf te accepteren wie ik ben. Zodat ik liefdevol naar alle positieve én negatieve gebeurtenissen kan kijken.
Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik niet voor niets op deze aardkloot gezet ben en heb niet voor niets al mijn beproevingen doorstaan. Waaronder mijn donkere periode in mijn leven. Gelukkig ben ik daar krachtiger uit gekomen, en heb ik ervan geleerd en ben ik zo in staat geweest om het lijden om te zetten naar leiden.
Wanneer je in staat bent om jouw obstakels een plek te geven, of deze nu positief of negatief zijn, leer je om dichter bij jezelf te blijven. Dit geeft energie in plaats van dat het energie kost. Inzicht in jezelf is nodig om de juiste balans in jezelf te vinden.
Om deze juiste balans te vinden heeft het mij geholpen om te ontdekken hoe het werkt in mijn hoofd. Mijn linkerhersenhelft heeft zich in de loop der jaren sterk ontwikkeld en overheerste in de periode van tegenslag. Ik stond in de denkmodus en moest continu alles beredeneren. Ook was ik alleen maar gefocust op de buitenwereld, die in verwarring is, en bij mij zorgde voor veel negativiteit. Daarnaast heb ik mijzelf aangeleerd om te voldoen aan verwachtingspatronen van anderen. Zo was ik alleen bezig met zaken die zich buiten mijzelf af speelden en waar ik geen invloed op had en heb.
Mijn rechterhersenhelft is daarentegen juist in verbinding met mijn binnenwereld en doet een beroep op mijn intuïtie, speelsheid en creativiteit. Hierin zit vooral mijn kracht, maar toch heb ik aan dit deel van mij, jaar in jaar uit, geen aandacht aanbesteed.
Wanneer ik vanuit mijn hart wil leven, dan moet ik er juist voor zorgen dat ik in balans ben. Zodat er een ook een mooie balans in mijn geest ontstaat. Geloof in jezelf, dat je mag zijn wie je bent en dat dit goed is, is hiervoor nodig.
´Zonder hoop geen overwinning en moed´, om onder alle omstandigheden voorwaarts te gaan. Ook al betekent dat misschien dat je eerst een stapje terug moet doen, om er vervolgens twee vooruit te gaan. Zo houd ik mijn balans en maak ik optimaal gebruik van beide hersenhelften en mijn hart.
Groet, Wim